باقی ماندة حشره کش ایمیداکلوپرید در توت فرنگی گلخانه ای در شرایط نگهداری در یخچال

ایمیداکلوپرید از جمله حشره کش های رایج برای آفات مکنده در گلخانه ها است و به همین دلیل اطلاع از باقی ماندة آن روی محصولات ضروری است. در این پژوهش تأثیر مدت زمان انبارمانی بر روند کاهش باقی ماندة حشره کش ایمیداکلوپرید در میوۀ توت فرنگی بررسی شد. سم پاشی بوته های توت فرنگی با محلول ایمیداکلوپرید (sc35) با غلظت یک در هزار انجام گرفت. آماده سازی نمونه به روش quechers انجام شد که شامل استخراج باقی ماندة آفت کش با استونیتریل و خالص سازی با استفاده از فاز جامد پخش شونده بود. برای اندازه گیری باقی ماندة ایمیداکلوپرید در نمونۀ استخراج شده از دستگاه کروماتوگرافی مایع با کارایی بالا (hplc) مجهز به آشکارساز فرابنفش (uv) استفاده شد. حد تشخیص دستگاهی 12/0 میکروگرم بر میلی لیتر بود و میانگین بازیابی روش 80/94 درصد محاسبه شد. داده ها در دو مدل کینتیکی، مرتبۀ اول و دونمایی برازش داده شد. نتایج نشان داد بهترین مدل برای توصیف روند کاهشی ایمیداکلوپرید مدل کینتیک مرتبۀ اول است. نیمه عمر ایمیداکلوپرید در دمای 4-5 درجۀ سلسیوس 48/10 روز محاسبه گردید. میزان باقی ماندة حشره کش ایمیداکلوپرید در اولین روز پس از سم پاشی در این محصول 31/5 میلی گرم بر کیلوگرم اندازه گیری شد که این مقدار 62/10 برابر بیشتر از حداکثر غلظت باقی ماندة مجاز برای این حشره کش در توت فرنگی (5/0 میلی گرم بر کیلوگرم) تعیین شده توسط سازمان کدکس غذایی است. میزان باقی ماندة حشره کش ایمیداکلوپرید در میوۀ توت فرنگی پس از 20 روز انبارمانی نیز 36/3 برابر (68/1 میلی گرم بر کیلوگرم) حد مجاز بود. بر این اساس، اگرچه نگهداری در یخچال ماندگاری میوه را بیشتر می کند، اما روند کاهش باقی مانده بسیار کند می شود.